Rękopiśmienny tomik K. K. Baczyńskiego „W żalu najczystszym” wpisano na Listę Programu UNESCO „Pamięć Świata”!

10 czerwca 2021 roku do Polskiej Listy Krajowej Programu UNESCO „Pamięć Świata” dołączyły trzy bezcenne zabytki przechowywane w Bibliotece Narodowej. Na listę zostały wpisane: ilustrowany tomik „W żalu najczystszym” Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, a także zbiór korespondencji z XVI wieku – tzw. „Teki Górskiego” oraz rękopis „Balladyny” Juliusza Słowackiego. Certyfikaty potwierdzające wpisy na Listę odebrał dr Tomasz Makowski, dyrektor Biblioteki Narodowej, podczas uroczystości w Belwederze.

Prestiżowa Lista obejmuje najcenniejsze zabytki piśmiennictwa związane z ważnymi wydarzeniami z historii Polski. Program „Pamięć Świata” powstał z inicjatywy UNESCO w 1992 roku. Jego celem jest utrwalanie znaczenia wielowiekowego dziedzictwa dokumentacyjnego ludzkości. Program zwraca uwagę na konieczność ochrony dokumentów o szczególnym znaczeniu historycznym, które stanowią świadectwo naszej kultury i cywilizacji.

Tomik wierszy „W żalu najczystszym” Krzysztofa Kamila Baczyńskiego – najważniejszego poety literackiego pokolenia Kolumbów – to dzieło z pogranicza poezji, malarstwa i grafiki, zadedykowane żonie Barbarze, ukazujące niezwykłą wrażliwość poety opisującego traumatyczne przeżycia czasu „Apokalipsy spełnionej”. Pisane w czasie okupacji hitlerowskiej wiersze Baczyńskiego są świadectwem trwałości polskiej kultury i siły poezji, która ma moc przekraczania wojennej rzeczywistości. Tomik ten to ręcznie wykonany artefakt, stanowiący wysokiej klasy dzieło totalne – tak literackie, jak i plastyczne.

Rękopis powstał przed ślubem poety z Barbarą Drapczyńską, który odbył się 3 czerwca 1942 roku, jako prezent dla małżonki. Jest to także dzieło wyjątkowe w dorobku poety ze względu na osobisty charakter, związany z najbliższą obok matki osobą, Barbarą. Ślubny podarek, jakim był tomik, jest wyborem i graficznym opracowaniem tych utworów, które Baczyński uznał za godne upamiętnienia jednego z najważniejszych wydarzeń w życiu jego i małżonki. Kunsztowne wykonanie nawiązuje do tradycji „pięknej książki”, ale także do średniowiecznego rękopisu z iluminacjami i zdobnymi inicjałami, przenoszącymi dzieło w sferę sacrum. Siłę świadectwa podnosi fakt, że zarówno autor, jak i adresatka w niespełna dwa lata po ślubie zginęli w powstaniu warszawskim, zaś rękopis ten jest materialnym dowodem ich wzajemnej miłości i oddania.

Oryginał trafił do Biblioteki Narodowej w 1963 roku, zakupiony razem z innymi rękopisami poety od Feliksy Drapczyńskiej, matki Barbary. Oryginalny rękopis został zdigitalizowany w najwyższej jakości, dzięki czemu można go zobaczyć w bibliotece cyfrowej polona.pl – link https://polona.pl/item/w-zalu-najczystszym,NTIxOTUyMTQ/2/#info:metadata: , jego reprint znajduje się w zbiorach Biblioteki Szkolnej „U Sowy Poczytajki”, a także można go zobaczyć w gablocie pamiątek poświęconej Patronowi Naszej Szkoły.

W poprzednich latach wpisem na Listę uhonorowano wyjątkowe obiekty z zasobu polskich archiwów, bibliotek i innych polskich instytucji w kraju i za granicą. Ze zbiorów Biblioteki Narodowej wpisano dotąd: „Kronikę Galla Anonima”, „Kazania świętokrzyski”, „Rocznik świętokrzyski dawny”, rękopis „Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego, pierwodruk broszury Józefa Pawlikowskiego „Czy Polacy wybić się mogą na niepodległość?” oraz pochodzący z 11 listopada 1918 roku afisz Rady Regencyjnej obwieszczający przekazanie Józefowi Piłsudskiemu władzy wojskowej w odrodzonej Polsce. Na tworzonej osobno Światowej Liście „Pamięci Świata” znajdują się jeszcze dwa obiekty ze zbiorów BN: rękopisy Fryderyka Chopina i „Kodeks supraski”.

Opracowała: P. Karykowska